Πέμπτη 2 Ιουλίου 2020

ΟΙ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΕΣ ΤΗΣ ΑΝΑΒΥΣΣΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΦΩΚΑΙΑΣ ΑΝΑΠΟΛΟΥΝ ΤΙΣ ΧΑΜΕΝΕΣ ΠΑΤΡΙΔΕΣ ΤΟΥΣ



                             
                                Παλαιά Φώκαια, Μικρά Ασία


                  Η Ανάβυσσος και η Παλαιά Φώκαια είναι περιοχές,  όπου
εγκαταστάθηκαν πρόσφυγες από όλες σχεδόν  τις περιοχές  της
Μικράς  Ασίας. Από την Αρετσού και τα Μαρμαρονήσια στα
βορειοδυτικά μέχρι την Αττάλεια στα νότια και από τα Βουρλά
στα δυτικά μέχρι την Καππαδοκία στα κεντρικά και τον Πόντο  στα
βόρεια.
    Άνθρωποι που ξεριζώθηκαν βίαια από τον τόπο τους, έναν τόπο
που αγάπησαν και ανάπτυξαν δημιουργώντας έναν αξιοζήλευτο
πολιτισμό. Ξαφνικά λοιπόν, χάνουν τα πάντα.  Χάνουν τα σπίτια
τους, τα κτήματά τους, τα χωριά τους, αλλά κυρίως  τους
ανθρώπους τους και την πατρίδα τους. Κυνηγημένοι, βασανισμένοι
και απελπισμένοι φτάνουν στις έρημες ακτές της Αναβύσσου και
προσπαθούν με όσες δυνάμεις τους έχουν απομείνει  να σταθούν
και πάλι στα πόδια τους, να επιβιώσουν και να συνεχίσουν τη ζωή
τους. Εργάζονται σκληρά και με μεγάλο αγώνα καταφέρνουν να
ριζώσουν σ αυτά  τα χώματα και να φτιάξουν μια νέα πατρίδα,
όπου μεταφέρουν τις συνήθειές  τους, τις ιδέες τους, τον πολιτισμό
τους, τις μνήμες τους. Γιατί ποτέ δεν ξεχνούν τον τόπο τους, την
Μικρά Ασία. Πάντα θα τους πονάει η θύμησή της, όσα κι αν
πέρασαν από τότε, και πάντα  το μυαλό τους θα  ξαναγυρίζει σ
εκείνα τα χρόνια,  στις ρίζες τους.
Στόχος  αυτής  της εργασίας είναι να γνωρίσουμε τόσο τις
συνθήκες του ξεριζωμού και τον αγώνα που έκαναν αυτοί οι
άνθρωποι για να ενταχθούν στην κοινωνία της Αναβύσσου και της
Παλαιάς Φώκαιας, όσο και τα στοιχεία  του πολιτισμού  τους που
διέσωσαν και μετέφεραν στη νέα πατρίδα τους.
   Τέτοιες μαρτυρίες μας κάνουν να αισθανόμαστε περισσότερο την
ταυτότητά μας και το χρέος μας ως Ελληνες. Όσα  χρόνια  κι αν
περνούν,  όσο κι αν οι εποχές αλλάζουν, δεν πρέπει να ξεχνάμε  την
ιστορία μας και την παράδοσή μας. Το ελληνικό στοιχείο είναι
θριαμβευτικά παρόν  στο πέρασμα  των αιώνων.  Χρέος μας είναι να
το κρατήσουμε ζωντανό σε αυτήν την ταπεινή  ελληνική γη. Ας
παραδειγματιζόμαστε από τους αγώνες  ανθρώπων που έγραψαν
ιστορία, που μπορεί να τους ξερίζωσαν από την πατρίδα τους,
αλλά αυτοί ποτέ δεν ξερίζωσαν από την ψυχή τους το μεγαλείο  του
Έλληνα.

Για να δείτε την παρουσίαση της εργασίας, πατήστε εδώ.